Jesiennie

"Niech ta jesień się już skończy", "Jesien, zima niech szybko mijają, bo chce wiosnę" - ostatnio non stop słysze tego typu zdania, więc się pytam, dlaczego ludzie nie przepadają za jesienią? Bo dla mnie to piękna pora roku - słońce, złote i czerwone liście - piękne!

I taki bonus, bo w koncu sie zebrałam w sobie by sklecić ten filmik, miał być co prawda inny, ale mi sie juz nie chce :P

http://www.youtube.com/watch?v=5UGGjhLimz8

Kłopotliwy pies...?

Właśnie, co oznacza, że pies jest kłopotliwy? Każdy właściciel interpretuje to inaczej, dla jednych niekłopotliwy pies to taki, który nie śpi w łóżku i nie niszczy w domu - jeśli miałabym oceniać w takich kryteriach to mój pies zalicza się do psich aniołków. Jednak nigdy nie jest tak różowo, pomijając to, że Benek nie zniszczył NIC w domu, to nie uważam aby mój pies nie sprawiał problemów.

Niektórzy może wiedzą, że Benek był wzięty jako około roczny pies z fundacji, jako przerażony burek, który bał się dosłownie wszystkiego. Teraz jest psem radosnym, który łapie frisbee, siada na komendę i daje łapkę, niby szczęśliwe zakończenie, a jednak tak nie jest, bo mimo, że według mnie naprawdę dużo zrobiłam z tym psem przez te dwa lata począwszy od pokazania, ze krzaczek na ulicy wcale nie jest straszny do zwykłego codziennego posłuszeństwa jak siadanie i czekanie przy nodze jak pani spotka kogoś znajomego i chce chwilkę porozmawiać, to Benek jako pies z jakaś przeszłością ma swoje widzi mi się. Z zewnątrz to taka puchata kulka (szczególnie teraz kiedy nie widział fryzjera) o pięknych okrągłych oczkach, ale w środku to wredota jakich mało. Niby niepozorny mały piesek, a potrafi nie raz pokazać ząbki, których pokazanie nie raz kończyło się wylewem krwi (nigdy moim).

Mam pewne teorie na ten temat o których może napiszę kiedyś, proszę tylko nie sądzić, ze Benek to chodzący agresor, nie, naprawdę można bez obaw go pogłaskać czy podrapać za uchem, ten pies po prostu nie każdego lubi :)

A co u nas? W sumie nic, ja się ucze, pies śpi, a na spacer mamy czas zazwyczaj wieczorem, we wrześniu za to spędziliśmy weekend w Warszawie na finale DCDC, na razie jako obserwatorzy oczywiscie :P a teraz ćwiczymy sobie odbicia od ciała oraz niedługo może pojawi się jakiś filmik.

NARAZIE

K&B

Już sierpień?

Czas zleciał strasznie szybko, a na blogu naszym widze zaległości spore. Zbierałam sie od dłuższego czasu, zeby tu coś naskrobać, ale jakoś nigdy nie było tyle chęci,wiec postanowiłam wreszcie (!) napisać.
Wiec od początku - ZLOT KYNOLOGII 2010.
Zlot fajny, ludzie super, psiaki również. Dla Benka próba (troszkę nieudana) stosunku do innych samców, ale i tak fajnie się skupiał przy szkoleniu :) Poza tym czeka nas praca,praca i praca.

fot. N. Śliwińska

Poza tym to tak sobie jakoś żyjemy, ostatnio siedzieliśmy u babci, gdzie Benko mial wręcz raj na ziemi, bo przecież karmienie pieska samą karmą to okrucieństwo z mojej strony :) Kilka dni spędziliśmy tez na wsi, gdzie Benbenek prowadził życie psa wiejskiego, czyli cały dzień na dworzu baraszkując z labkową koleżanką z przerwami na jedzenie (no jakby to nie było?) i chwilowy relaks w cieniu pod orzechem, potem znów wracając do harców.
Poza tym spacerowaliśmy, trochę się szkoliliśmy, ale ogolnie wakacje mijają na błogim lenistwie. Wczoraj za to zaliczyliśmy miły spacerek z onkową damą :)

Szwy zdjęte, a ucho rozcięte

Po zdjęciu szwów po kastracji miałam napisać notkę, ale standardowy brak czasu na to nie pozwolił :) Wiec jak w temacie, szwy zostały zdjęte, wszystko poszło super, a Benkowy powoli zapomina o istnieniu swych jajek.

Dzisiaj za to rozciął sobie lewe ucho, chociaż wróć, rozcięła mu Saba, zapewne niechcący. Po południu strachu się najadłam co niemiara, najpierw nie wiedząc z czego takie kałuże krwi na ganku, na ścianach domu. Wzięłam go do mieszkania, teraz mnóstwo krwi na podłodze, znów na ścianach, szafkach, na całej sierści, łapkach, pyszczku - patrze na psa, który z wywieszonym jęzorem się gapi na odchodzącą od zmysłów pańcię. Ucho, małe Benkowe uszko, którego końcówka została równiutko przecięta na pół wylewała z siebe litry krwi, na szczęście niedługo, bo udało mi się opanować, zdezynfekować i teraz czekamy, aż się uszko zagoi. 

Z takich informacji to u nas jak w całej PL chyba upał, upał, upał. Nie siedzimy bezczynnie, ćwiczymy jakieś sekwencję posłuszeństwa, doskonalimy stanie na kolanie, wzięliśmy się za świadomość zadu, takie umilanie czasu :) Za to w sobotę wyruszamy na zlot kynologiczny spędzić miło czas w gronie psiarzy i poćwiczyć pod okiem szkoleniowca. Wracamy ósmego.

Przyszła też do nas nowa Benkowa chatka, którą wypada się pochwalić :P 

Kastracja

Wczoraj Benek został oficjalnie odjajczony! Wszystko poszło w porządku, sam zabieg nie trwał dłużej niż 15 minut, potem zostałam zawołana, by przytrzymac psa, bo był podłączany do kroplówki, a powoli się wybudzał. Efekt był taki, że pan weterynarz musiał mi przynieść wodę i krzesło, rozpisywac się na ten temat moze nie będę... Najgorszy chyba nie był widok plamek krwi tylko widok własnego psa, który wije się jak ryba bez wody. Język bezwładnie wiszący, łapki każda w swoją stronę i go "rzuca". Wybudzał się? Na szczęście szybko się uspokoił, a pani mogła usiasc na krześle. Efektem tych jego popisów był naderwany szew (? - już nie pamiętam dokładnie co mu się stało, w każdym bądź razie leciała krew, za duze emocje), który trzeba było jakoś podszyć.
Ben dostał zakaz biegania, chodzenia po schodach - powinien leżeć, co w jego wypadku jest ciężkie do zrealizowania, bo to pies który minuty dupki na miejscu nie potrafi utrzymac, a co dopiero kilku dni. Wczoraj wychodzac na siku, już chciał kota gonić, wiec mówi samo przez się..
Dzisiaj jedziemy na kontrol, jutro tak samo, a w niedziele chyba zdjęcie szwów i będzie po wszystkim.

Cieczkowanie

Dla nas okres cieczek się wlaśnie rozpoczął. Ze dwa dni temu zacieczkowała Saba (moja starsza suczka owczarka ;)), teraz tylko czekać, aż suczka sąsiadów dostanie cieczki i będzie wesoło...
Jak się ciesze, że w czwartek Benek idzie pod nóż, bo on jest teraz tak nieznośny, że mam ochotę go udusić własnymi rękoma. Nie ma mowy o żadnym szkoleniu czy zabawie, dla niego w tym momencie najważniejsze jest to, by być blizej Saby - czyli po drugiej stronie płotu.

Drugą część notki chciałam poświecić moim obserwacją dot. cieczki mojej suki.
Przez sześć lat kiedy Saba cieczkowała, a nie mieliśmy Benka, okres cieczek był straszny, nie chodzi tu o samopoczucie suczki, bo ona znosi to bardzo dobrze, a chodzi mi o tabuny psów, które złaziły się do niej. Nie raz wieszały się na płocie czy przeskakiwały ogrodzenie w wiadomym celu. Dwa lata przez które mamy małego kudłacza to posucha, jeśli chodzi o złażące się psy. ANI JEDNEGO psa (nie licząc Bena), który mi uprzykrzał nam życie, a wkoło naszego domu jest wiecej psów niż suk.

Teraz oby do czwartku, potem to już będzie z górki :)

Cofanie

Przed wczoraj odebraliśmy wyniki Benkowego badania krwi, które wyszły dobrze - wet powiedział, że nawet bardzo dobrze. Mimo, że podejrzewałam, że wyjdą ok, to po oficjalnym stwierdzeniu, po badaniu czuję się jakoś pewniej. Badania robiliśmy z dwóch powodów, po pierwsze po kleszczowej chorobie należało je zrobić, a po drugie były potrzebne do stwierdzenia, czy można go już kastrować. Tak wiec można i oficjalnie 10 czerwca Ben zostanie odjajczony.

Poza tym zaczęłam z nim ćwiczyć świadomość ciała, może się przydać, bo niedługo może zaczniemy gdzieś skakać.. Na początek zaczęliśmy cofanie, już na samym starcie  miałam z nim taki problem -  on umie komendę "idź stąd", która generalnie polega na tym, że jeśli jestem w łazience i nie życze sobie jego obecności (a on zawsze włazi za mną, wszędzie - dosłownie jak cień) to jest komenda idź stąd, a on posłusznie wychodzi - baardzo praktyczna komenda ;) no i tu zastanawiałam się jak go uczyc perfekcyjnego cofania, postanowiłam metodą dwóch smaczków czyli, żarcie miedzy nogami on krok by zjeść i cofanie by znów spojrzeć na mnie wiec k/s, nauka idzie w sumie fajnie, mam wrażenie,że mniej wiecej załapał, ale wole nie zapeszać.